ม. 1 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 156 / 480

ของพระเจ้าปเสนทิโกศล ปกครองแบบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ คือมีกษัตริย์พระองค์เดียวปกครอง มี อำนาจสิทธิ์ขาดในการบริหารประเทศ บางแคว้นมีกษัตริย์เป็นประมุขพระองค์หนึ่งเหมือนกัน แต่กษัตริย์ ไม่มีอำนาจสิทธิ์ขาดใน

บทความนี้พูดถึงการปกครองแบบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ของพระเจ้าปเสนทิโกศล รวมถึงการปกครองของแคว้นวัชชีที่ใช้ระบบสภากษัตริย์ โดยเมื่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จผ่านไป กษัตริย์ลิจฉวีได้ขอหลักการอปริหานิยธรรม 7 ปร

เพราะได้รับการอบรมมาต่างกัน บุคลิกเฉพาะตัวของแต่ละคนไม่เหมือนกัน บางคนแค่เห็นหน้าไม่ทันทำอะไร ก็ไม่ถูกชะตากันเสียแล้ว แต่ต้องมาทำงานร่วมกัน 2. การบริหารงาน การแบ่งสรรส่วนงาน และการมอบหมายความรับผิดชอบ

บทความนี้กล่าวถึงปัญหาที่เกิดจากการทำงานเป็นทีมและการอยู่ร่วมกันในครอบครัว โดยเฉพาะเมื่อสมาชิกในทีมหรือครอบครัวมีความสามารถที่แตกต่างกัน หากไม่มีการบริหารความรับผิดชอบที่เหมาะสมและการสมานฉันท์กันอาจนำ

ภรรยาสมัยนี้มักมีเรื่องทะเลาะเบาะแว้งกับสามีอยู่เรื่อยๆ โดยไม่ทราบสาเหตุ ก็ให้ลองพิจารณา ตรงนี้ว่า เราเตรียมข้าวปลาอาหารให้เขาดีอยู่หรือเปล่า มีเรื่องอะไรเคยจับเข่าคุยกันบ้างไหม ถึงคราว นัดพบ ประชุมญา

ภรรยามักมีปัญหากับสามีเนื่องจากการขาดการสื่อสารและความเข้าใจ การรับประทานอาหารร่วมกันช่วยเสริมความสัมพันธ์และสร้างโอกาสในการพูดคุยระหว่างสมาชิกในครอบครัว โดยการกินอาหารพร้อมหน้ากันถือเป็นสิ่งสำคัญ นอก

อย่างนี้ทำให้เด็กเริ่มรู้ว่าพ่อแม่เป็นคนเจ้าอารมณ์ จึงใช้วิธีออดอ้อนประจบประแจง ทำผิดเท่าใดก็ ไม่เป็นไร กฎระเบียบในบ้านไม่มี ทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นอยู่กับอารมณ์ของผู้เป็นพ่อเป็นแม่ ถ้าเป็นเช่นนั้นแทนที่

บทความนี้พูดถึงความสำคัญของการอบรมเลี้ยงดูเด็กให้มีความรู้สึกเคารพผู้ใหญ่ และการเป็นตัวอย่างที่ดี โดยยกตัวอย่างเด็กที่ไม่รู้สึกว่ายุติธรรมเมื่อถูกลงโทษถึงสองครั้งจากการทำผิดพลาดแค่ครั้งเดียว การอบรมต้

ครูจึงเรียกไปหน้าชั้น ถามว่ามีเหตุผลอะไรจึงคิดจะเลี้ยงพ่อแม่ ทั้งที่ทุกคนมีมติเป็นเอกฉันท์ว่า จะส่งไปอยู่บ้านคนชรา ลูกของเขาได้อธิบายบุญคุณของพ่อของแม่เป็นเหตุผลที่ดีมาก ทำให้ครูคนนั้นซึมเลย เพราะตัวค

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการเคารพและเลี้ยงดูบิดามารดาในสังคมไทย โดยชี้ให้เห็นถึงผลกระทบที่เกิดขึ้นจากการไม่เคารพและการส่งพ่อแม่ไปอยู่บ้านคนชรา หากผู้นำครอบครัวมีความเจ้าชู้ ครอบครัวจะไม่มีความสุข

3.6 บทสรุปของการเป็นธัมมัญญู 3.7 ธัมมัญญูกับคณกโมคคัลลานสูตร 3.8 แนวทางในการศึกษาธรรมะสำหรับฆราวาส บทที่ 4 ขั้นตอนที่ 2 อัตถัญญู 4.1 การเป็นอัตถัญญู 4.2 คําแปลและความหมาย 4.3 สาระสำคัญของอัตถัญญู 4.4

บทความนี้นำเสนอการศึกษาธรรมะในแง่มุมต่างๆ รวมถึงธัมมัญญู, อัตถัญญู, และอัตตัญญู โดยมีการอธิบายถึงความหมายและวิธีการฝึกฝนในแต่ละขั้นตอน เพื่อเสริมสร้างคุณธรรมและความรู้ในชีวิตประจำวัน สำหรับฆราวาสที่ต้

6.6 ปัจจัย 4 กับการฝึกอบรม 6.7 วงจรปัจจัย 4 6.8 การ “รับ” ปัจจัย 4 6.9 ตัวอย่างการประมาณในการรับ 6.10 บทสรุปของการเป็นมัตตัญญู 6.11 มัตตัญญูกับคณกโมคคัลลานสูตร 6.12 ปัจจัย 4 กับวิถีชีวิตของฆราวาส 126

หนังสือนี้ให้ความเข้าใจเกี่ยวกับปัจจัย 4 ที่มีบทบาทสำคัญในการฝึกอบรม โดยอธิบายความหมายและการนำไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน ทั้งในด้านของการบริหารเวลาและการเป็นปริสัญญา สาระของแต่ละหัวข้อถูกนำเสนออย่าง

พระจักขุปาล : “พระเจ้าข้า ข้าพระองค์บวชแล้วแต่เมื่อแก่ ไม่สามารถ จะบำเพ็ญคันถธุระให้บริบูรณ์ได้ แต่จักบำเพ็ญวิปัสสนาธุระให้บริบูรณ์ ขอ พระองค์ตรัสบอกพระกรรมฐานแก่ข้าพระองค์เถิด” ในการศึกษาทั้ง 2 รูปแบ

เนื้อหาเกี่ยวกับการศึกษาในพระพุทธศาสนา ที่แบ่งเป็นสองรูปแบบคือคันถธุระ (การเรียนรู้ให้เข้าใจพระพุทธวจนะ) และวิปัสสนาธุระ (การปฏิบัติกรรมฐานและการทำสมาธิ) ซึ่งนำมาซึ่งประโยชน์ทั้งต่อตนเองและผู้อื่น การ

ลักษณะของการเป็นผู้ตื่นอยู่นั้นก็คือไม่ให้พระภิกษุเห็นแก่การนอน แต่ให้ใช้เวลาไปกับการทำสมาธิ ภาวนา ชำระจิตของตนให้ผ่องใสอยู่เสมอ โดยเฉพาะในช่วงกลางคืน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงการ แบ่งเวลาทำภาวนาไว้อ

ข้อความนี้กล่าวถึงลักษณะของการเป็นผู้ตื่นในพระพุทธศาสนา โดยชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการทำสมาธิและการไม่เห็นแก่การนอนเพื่อทำให้จิตใจผ่องใส พร้อมทั้งนำเสนอเรื่องของพระกาติยานเถระที่ประสบความสำเร็จในการค

และชื่อว่าเป็นเครื่องผูกมัดสัตวโลกไว้” เพราะกามคุณ คือ รูป เสียง กลิ่น รส และ สัมผัสทางกายที่น่า พอใจ จะคอยดึงดูดใจให้ซัดส่าย ไม่หยุดนิ่ง ไหลออกไปติดอยู่กับกามคุณนั้นๆ การคุ้มครองทวารในอินทรีย์ทั้งหลา

บทความนี้พูดถึงวิธีการควบคุมอารมณ์ของใจไม่ให้ไปติดอยู่กับกามคุณและการบริโภคอาหารอย่างมีประมาณ โดยยกตัวอย่างจากคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและพระสารีบุตรในการเลือกสิ่งที่จะบริโภค เพื่อสุขภาพร่างกายที่ดี

2.4.4 ขั้นตอนที่ 4 “ประกอบเนืองๆ ซึ่งความเป็นผู้ตื่นอยู่” เมื่อร่างกายมีความเบาสบาย พอเหมาะแก่การทำความเพียรอย่างเต็มที่ได้แล้ว ในขั้นตอนต่อไป พระภิกษุต้องทำความเพียรพยายามให้ยิ่งขึ้นไป ด้วยการนำใจที่

ในขั้นตอนที่ 4 การประกอบเนืองๆ ซึ่งความเป็นผู้ตื่นอยู่ มีความสำคัญต่อการทำสมาธิ ซึ่งนักปฏิบัติธรรมต้องกลับใจสู่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 และสั่งสมชั่วโมงหยุด เพื่อให้ใจหลุดพ้นจากกิเลส การฝึกให้สำเร็จนั้นต้

ในสมัยพุทธกาลมีตัวอย่างที่แสดงให้เห็นถึงความเคารพในการศึกษา เรื่องมีอยู่ว่า ในสมัยหนึ่ง พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสรรเสริญและแสดงประโยชน์ของการเรียนพระวินัย นอกจาก นั้นยังทรงสรรเสริญพระอุบาลีในฐานะที่ท่าน

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการเคารพในการศึกษาในสมัยพุทธกาล โดยเฉพาะการเรียนพระวินัยที่พระอุบาลีสอนให้แก่พระเถระและนักเรียน ซึ่งแสดงถึงความเคารพซึ่งกันและกันระหว่างครูและนักเรียน ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ

เมื่อครั้งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตวัน อารามของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี เขตพระนครสาวัตถี ครั้งนั้นมีโจรคนหนึ่งชื่อ องคุลิมาล ทำการฆ่าคนเป็นจำนวนมาก แล้วเอานิ้วมือของคน ที่ฆ่าได้มาร้อยเป็นพวงม

เรื่องราวนี้เล่าว่าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงโปรดโจรองคุลิมาล ซึ่งเป็นโจรที่ฆ่าคนจำนวนมาก โดยมีการสนทนาที่สำคัญเกี่ยวกับคำว่า "หยุด" ซึ่งมีความหมายแตกต่างกันระหว่างองคุลิมาลและพระองค์ องคุลิมาลเกิดการสำนึ

คุณธรรมเกิดขึ้นได้อย่างไร เมื่อพระภิกษุรู้จักธรรม และเข้าใจความหมายแล้ว จึงนำธรรมะซึ่งเป็นคำสอนของพระสัมมา สัมพุทธเจ้ามาฝึกปฏิบัติ เพื่อขัดเกลากาย วาจา ใจ ให้ใสสะอาดบริสุทธิ์ หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ เมื่

เมื่อพระภิกษุเข้าใจธรรมะและนำมาปฏิบัติ สามารถขัดเกลากาย วาจา ใจ ให้บริสุทธิ์ หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ ความสำคัญของการประเมินคุณธรรมของตนเองเพื่อพัฒนาอย่างต่อเนื่อง และหลีกเลี่ยงความประมาทรวมถึงปัญหาและอุป

3) เมื่อนำคำสอนของพระองค์มาปฏิบัติแล้วได้ผลดีจริง คือ ปฏิบัติแล้วสามารถหมดกิเลสตาม พระองค์ไปได้จริง ในบรรดาศรัทธาทั้ง 4 ตถาคตโพธิสัทธามีความสำคัญที่สุด เพราะความเชื่ออื่นๆ นั้น อาศัยความ เชื่อในปัญญาต

เนื้อหาเน้นความสำคัญของศรัทธาในพระพุทธศาสนาและตัวอย่างผ่านชีวิตของพระสารีบุตรเถระ ซึ่งเป็นการสอนให้ทุกคนเข้าใจว่าศรัทธานั้นเป็นต้นทางการทำความดี การบรรลุธรรมต้องเริ่มจากความเชื่อในพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

มีกุลบุตรคนหนึ่งเกิดศรัทธา บวชอุทิศชีวิตในพระพุทธศาสนา เมื่อบวชแล้ว พระอาจารย์และ อุปัชฌาย์ได้สอนเรื่องศีลที่เธอต้องรักษา โดยจำแนกศีลออกเป็นประเภทต่างๆ อย่างถี่ถ้วนให้ฟัง ภิกษุรูปนั้น รู้สึกว่าศีลเป็น

เรื่องราวเกี่ยวกับภิกษุผู้มีศรัทธาที่บวชในพระพุทธศาสนา โดยมีพระอาจารย์แนะนำให้รักษาศีล 3 ประการ ได้แก่ กาย วาจา และใจ เมื่อปฏิบัติถูกวิธี ทำให้ภิกษุสามารถบรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ได้ในเวลาอันสั้น การศึก

3. สละอารมณ์ คือ สละอารมณ์ที่ไม่ดีต่างๆ ออกไปจากใจให้หมด ทั้งอารมณ์ที่เกิดเพราะความ โลภ ความโกรธ ความหลง เมื่อสละอารมณ์ได้ ใจก็คลายจากสิ่งต่างๆ นอกตัว กลับเข้ามาตั้งมั่นอยู่ภายใน เช่นเมื่อใจถูกนิวรณ์ท

บทความนี้กล่าวถึงการสละอารมณ์ที่ไม่ดีเช่น โลภ โกรธ หลง เพื่อให้จิตใจผ่องใสและมีสมาธิ พร้อมด้วยการพัฒนาปัญญาที่มี 3 ระดับ คือ จินตมยปัญญาที่เกิดจากการคิดและพิจารณา โดยยกตัวอย่างจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเพ

การณ์เฉพาะหน้า ความคิดทันการ ปฏิภาณ หมายถึง ความสามารถในการตีกลับ โต้กลับ คือเป็นการเอาปัญญามาใช้โต้ตอบได้อย่าง คล่องแคล่วว่องไว แก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าได้อย่างรวดเร็ว เป็นคุณธรรมที่ประเสริฐอย่างหนึ่ง หาก

ปฏิภาณหมายถึงความสามารถในการโต้ตอบและแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าด้วยความรวดเร็วและมีประสิทธิภาพ ผู้ที่มีปฏิภาณสูงมักมีความเฉียบแหลมและการสั่งสมปัญญามามาก ทำให้สามารถตอบคำถามหรือปัญหาได้อย่างแม่นยำและเร็ว โดยใ

5.5 ความสำคัญของธรรม 6 ประการ การที่พระองค์ทรงให้พระภิกษุใช้ธรรมทั้ง 6 ประการมาประเมินคุณธรรมที่เกิดขึ้นนี้ แสดงให้เห็น ถึงความจริงที่สำคัญของธรรมทั้ง 6 นี้ อย่างน้อย 3 ประการ คือ 1. ต้องเป็นธรรมที่สา

ธรรม 6 ประการมีความสำคัญในการประเมินคุณธรรมที่เกิดขึ้นในพระภิกษุ สะท้อนความจริงที่สามารถใช้ในการพัฒนาผู้ปฏิบัติ ตั้งแต่ระดับปุถุชนจนถึงพระอริยเจ้า ซึ่งรวมถึงศรัทธา ศีล และสุตะที่ช่วยให้เกิดความบริสุทธ

ศีล 8 ได้ ตนเองก็จะยิ่งมีความบริสุทธิ์ยิ่งขึ้นไปอีก เมื่อรู้สึกเช่นนี้ ความอยากรู้อยากเข้าใจในธรรมก็มีมาก ขึ้น จึงเกิดความขวนขวายที่จะได้ยินได้ฟังธรรม ซึ่งก็คือ “สุตะ” นั่นเอง 4. “จาคะ” เมื่อฝึกจนมีกา

การพัฒนาตนเองผ่านการฝึกอบรมตามหลักธรรม 6 ประการ ได้แก่ ศรัทธา, ศีล, สุตะ, จาคะ, ปัญญา, และปฏิภาณ ช่วยให้บุคคลมีความบริสุทธิ์และเติบโตทางจิตใจ การประเมินคุณธรรมในตนเองเป็นกุญแจสำคัญในการเดินทางสู่นิพพา